Γράφει η Βουλευτής Θεσσαλονίκης της ΝΔ Έλενα Ράπτη στην Romfea.gr

Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί ένα τεράστιο ζήτημα της κοινωνίας. Και μόνο η σκέψη αυτού του εγκλήματος σοκάρει.

Δυστυχώς η έκταση του φαινομένου είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που φαίνεται, αφού κρύβεται μέσα στη σιωπή των θυμάτων.

Αυτό εξηγεί και το γεγονός πως μόνο 2 στις 100 περιπτώσεις κακοποίησης φτάνουν στις αρχές.

Η καμπάνια «Ένα στα Πέντε» του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Ελλάδα για τον τερματισμό της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης κλείνει 10 χρόνια δράσης στην Ελλάδα.

Με εκατοντάδες εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες, με διανομή χιλιάδων εντύπων και με δεκάδες χιλιάδες προβολές των ιστοριών κινούμενων σχεδίων για την ενημέρωση των παιδιών, έχει γίνει μια σημαντική δουλειά για την ενημέρωση της κοινωνίας.

Σε αυτή την προσπάθεια έρχεται να προστεθεί και το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Προστασία των Παιδιών από τη Σεξουαλική Κακοποίηση και Εκμετάλλευση, μια πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού να προστατέψει τα παιδιά στην πράξη.

Πρόκειται για μια εθνική προσπάθεια αντιμετώπισης του φαινομένου που γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τόσο συντονισμένο και ολοκληρωμένο τρόπο.

Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης αναπροσαρμόζει τις θεσμικές λειτουργίες, ώστε να παρέχουν φιλικές υπηρεσίες προς τα παιδιά θύματα, να μειωθούν τα κρούσματα και να αυξηθεί το ποσοστό αναφοράς περιπτώσεων κακοποίησης στις αρχές.

Είναι ένα «συλλογικό» έργο 12 Υπουργείων υπό το συντονισμό της Προεδρίας της Κυβέρνησης.

Ένα πολυσχιδές σχέδιο με 11 οριζόντιες πολιτικές και 80 επιμέρους δράσεις.

Το 75% των δράσεων έχει ήδη ενταχθεί στα ετήσια σχέδια δράσης των Υπουργείων και αρκετές από αυτές υλοποιούνται ήδη.

Και σε αυτή την προσπάθεια η Εκκλησία είναι παρούσα. Πάντοτε με αγάπη για τα παιδιά.

Είχα την ευκαιρία να ενημερώσω τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο Β΄ για την μεγάλη αυτή προσπάθεια και είδα το έμπρακτο ενδιαφέρον της Εκκλησίας σε κάθε μας βήμα.

Η Εκκλησία έχει τον τρόπο να προσεγγίσει το θέμα όχι μόνο μέσα από κοινές δράσεις αλλά και μέσα από την πνευματική ζωή.

Η επαφή των παιδιών με τον πνευματικό τους πατέρα αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία να αναδείξει πιθανές περιπτώσεις κακοποίησης.

Η εμπιστοσύνη που εμπνέουν οι ιερείς, το μυστήριο και η δύναμη της εξομολόγησης, μπορούν να αποτελέσουν το ασφαλές καταφύγιο των παιδιών-θυμάτων.

Ο πνευματικός πατέρας μπορεί να δει στην καρδιά του παιδιού, να καταλάβει με την εμπειρία και την ευαισθησία του αν υπάρχει περιστατικό βίας, να συμβουλέψει, να περιθάλψει ψυχικά και πνευματικά το παιδί για να διαχειριστεί αυτό που θα του αποκαλύψει.

Το ίδιο μεγάλη μπορεί να είναι και η συμβολή του πνευματικού στην καθοδήγηση των γονέων που σε αυτές τις περιπτώσεις νιώθουν, και δικαίως, τον κόσμο να χάνεται κάτω από το πόδια τους.

Η στήριξή τους, οι ψύχραιμες συμβουλές, είναι σημαντικές τις κρίσιμες αυτές στιγμές.

Η σύγχρονη εποχή έχει βάλει στη ζωή μας με εμφατικό τρόπο την λογική του ψυχολόγου.

Δυστυχώς όμως δεν έχει βάλει σε ανάλογη θέση και στην έκταση που είναι αναγκαία, την αναζήτηση ενός πνευματικού που μπορεί να μας δώσει μια πνευματική και συχνά λυτρωτική διάσταση για τη διαχείριση των προβλημάτων μας. Πόσο μάλλον όταν είναι αυτής της κλίμακας.

Ας εμπιστευτούμε τους πνευματικούς πατέρες και σε αυτό το ζήτημα. Θα είναι προς όφελος όλων και της ίδιας της προσπάθειας που κάνουμε για την προστασία των παιδιών.