Ἄν συναρπασθεῖ κανείς μέ τήν πληθωρική ὑμνωδία (καί) τῆς σημερινῆς Κυριακῆς, θά παραξενευτεῖ μέ μερικές λέξεις ἤ καί φράσεις κλειδιά στό ἀπρόσμενο ἄκουσμά τους:
“ἄγγελος ἐκάθισεν εἰς τόν λίθον τοῦ μνήματος, αὐτός ἡμᾶς εὐηγγελίσατο εἰπών· Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου” (ἀναστάσιμα στιχηρά αἴνων β΄ ἤχου)·
“χαρᾶς εὐαγγέλια” (κοντάκιο ἑορτῆς Μυροφόρων), “δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες εὐαγγελίστριαι” (στιχηρόν Πάσχα), “δράμετε φίλοις εἴπατε τοῖς ἐμοῖς εὐαγγέλια” (ἐξαποστειλάριο Κυρ. Μυροφόρων)· “τοῖς ἐν ᾍδῃ καταβάς Χριστός εὐηγγελίσατο… ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις, ἐγώ ὑμᾶς ἀνάξω λύσας θανάτου τάς πύλας” (στιχηρά Ἀνατολικά γ΄ ἤχου).

Γίνεται λόγος γιά τόν ἴδιο τόν Κύριο “εὐαγγελιζόμενο στούς νεκρούς” τήν ἐν Αὑτῷ ἀναστάσιμη σωτηρία τους. Γίνεται λόγος γιά “εὐαγγελιστή ἄγγελο” πού κομίζει στίς Μυροφόρες “εὐαγγέλια χαρᾶς”. Γίνεται λόγος γιά “εὐαγγελίστριες γυναῖκες” ἐπιφορτισμένες μέ τήν ἐντολή τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῆς Ἀναστάσεως πρός τούς φίλους (Μαθητές) τοῦ Χριστοῦ.

Ἀπό τά πρός Ἅδην καί τά οὐράνια καί τά ἐπίγεια πανηγυρίζεται ἕνας κοινός εὐαγγελισμός σέ ὅλους τούς ἤχους ἤ μᾶλλον στόν πρωτάκουστο καί πρωτόγνωρο “ἦχο τῆς ἀναστάσεως”, πού ὁ Κύριος χαρίζεται καί προετοιμάζει ὡς “κοινήν ἀνάστασιν”.

Ἐμεῖς γνωρίζαμε καί τό ἐξυμνούσαμε ἀντί πάσης τῆς ἀνθρωπότητος πώς ὁ Εὐαγγελισμός κυριολεκτεῖται στό γεγονός τῆς ἐνανθρωπήσεως, στό ἄγγελμα τοῦ Γαβριήλ πρός τήν Κεχαριτωμένη καί στή σωτηριώδη δική Της συγκατάθεση στήν ὑπουργία τῆς διά Πνεύματος σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Τό πιό σπουδαῖο ἄγγελμα, μέ βρεφουργούμενο ἐν μέσῳ τῆς ἀνθρωπότητος τόν Κτίστη καί καινουργούμενη τήν κτίση στούς θεανθρώπινους καί στά θεανθρώπινα.

Καί τώρα; Πάλι Ἄγγελος καί Ἄγγελοι.

Πάλι σιωπώμενη ἀπό τούς Εὐαγγελιστές, ἀλλά πρώτη παροῦσα “ἡ ἄλλη Μαρία”, ἡ Μητέρα τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου (κατά τήν ἑρμηνευτική διδαχή τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ).

Καί γυναῖκες μετ᾽ αὐτῆς “μῦρα φέρουσαι”, πού τελικά προσυπαντοῦν στόν κενό-καινό Τάφο τοῦ Ἀναστάντος τό σωτηριῶδες ἐσχατολογικό ἄνοιγμα τοῦ πρώτου Εὐαγγελισμοῦ σέ Εὐαγγελισμό Ἀναστάσεως.

Αὐτό τό παμμέγα θαῦμα τοῦ Ἀναστάσιμου Εὐαγγελισμοῦ ἤ τῆς Ἐναγγελλόμενης Ἀναστάσεως τιμοῦμε στήν ἀπόληξη τῆς δεύτερης (Β΄) Κυριακῆς ἀπό τό Πάσχα.

Ἡ πρώτη-πρώτη Κυριακή καί ἡ Διακαινήσιμος ἀνακεφαλαίωσή της ὡς ὀγδόη ἡμέρα μᾶς ἐξήγγειλαν τόν Ἀναστάντα.

Τούτη ἡ Κυριακή τῶν Μυροφόρων μᾶς εὐαγγελίζεται τήν Ἀνάστασή Του, ὅπως τήν εἰσέπραξαν καί τήν μετέδωσαν ὡς εὐαγγέλιο οἱ Μυροφόρες.

Ὅμως, ἐδῶ τίθεται ἕνα τυπικό ζήτημα φερωνυμίας. Θά ἔπρεπε νά ὀνομασθοῦν “Διακονοῦσαι” μᾶλλον παρά “Μυροφόροι”. Ἦσαν οἱ γυναῖκες πού διακονοῦσαν τόν Κύριο στήν ἐπίγεια οἰκονομία Του καί τούς Μαθητές “ἀπό τῶν ὑπαρχόντων αὐταῖς”. Βεβαίως, “ἠγόρασαν ἀρώματα” καί “ἔφερον” τά ἀρώματα γιά τόν Ἄχραντο Νεκρό.

Μέ μιά θαρρετή ὁλολατρευτική προαίρεση, πού δέν τήν φόβιζε ἡ καταδικαστική ἀθλιότητα τῆς ἄρχουσας τάξης. Μέ μιά ἀποφασιστική ὁρμή πού δέν τήν λύγιζε οὔτε “ὁ μέγας σφόδρα λίθος” τοῦ Τάφου.

Ὅμως, κυριολεκτικά “Μυροφόροι”, “μυρίσαντες τό Σῶμα” τοῦ Κυρίου, ἦταν οἱ δύο συντιμώμενοι σήμερα ἅγιοι Κηδευτές Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας καί Νικόδημος ὁ νυκτερινός Μαθητής, ἀμφότεροι μέλη τοῦ Συνεδρίου, ἀλλά μή συγκατατεθειμένοι σ᾽ ἐκείνη τήν ἀπόφαση. Τό ἴδιο τολμηροί καί ἀποφασιστικοί στόν ἱερότατο καί ἁγιότατο ρόλο τους, στή λατρειακή ἀγάπη τους πρός τόν ἐθελούσιο Νεκρό. Ἐκεῖνοι ἐνταφίασαν μέ ἀρώματα καί καθαρά “σπάργανα” σέ “καινό μνημεῖο” τήν Ἀειζωΐα.

Ἐκεῖνοι ὑπῆρξαν οἱ κυριολεκτικά “μυρίσαντες”, οἱ κατά πρᾶξιν “Μυροφόροι”.

Ἀλλά τότε σφάλλεται μιά τόσο μακρά παράδοση στό λατρειακό καθεστώς τῆς πίστης μας, τῆς Ἐκκλησίας μας;

Ὄχι δέν σφάλλεται. Κυριολεκτεῖ καί περί τῶν τετιμημένων Κηδευτῶν (τῶν μυροφόρων τῆς συντελεσμένης προαιρέσεως καί τῆς συντελεσμένης πράξης) καί περί τῶν τετιμημένων Γυναικῶν (τῶν μυροφόρων τῆς ἀρξάμενης πράξης τῆς λατρειακῆς προαιρέσεως).

Οἱ ἅγιες αὐτές Γυναῖκες πραγματοποίησαν ἀναλογικά αὐτό πού ἐγκωμιάζει ὁ ἱερός Χρυσόστομος στόν πασίγνωστο συναρπαστικό Κατηχητικό Λόγο τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα: «φιλότιμος γάρ ὤν ὁ Δεσπότης, δέχεται τόν ἔσχατον, καθάπερ καί τόν πρῶτον… Καί τά ἔργα δέχεται, καί τήν γνώμην ἀσπάζεται. Καί τήν πρᾶξιν τιμᾶ, καί τήν πρόθεσιν ἐπαινεῖ…».

Καί μάλιστα, χάρη στόν ὁλοκάρδιο ζῆλο αὐτῶν τῶν ἁγίων Γυναικῶν (διασωζόμενο ἀπό τούς ἱερούς Εὐαγγελιστές) ἔχουμε τόν Ἄγγελο καί τούς Ἀγγέλους εὐαγγελιστές τοῦ Ἀναστάντος, ἔχουμε καί τίς Μυροφόρες εὐαγγελίστριες τῆς Ἀναστάσεως, ἔχουμε τόν ἴδιο τόν Κύριο ἐμφανισθέντα καί ἀποκαλυπτόμενο μέ τήν αὐτεξουσιότητά Του.

Ὅπως καί χάρη στόν ὁλοκάρδιο ζῆλο τῶν ἁγίων Κηδευτῶν ἔχουμε ἀνιστορούμενο τόν ἐνταφιασμό τοῦ Κυρίου.

Γιά νά ἐξαγγέλλουμε καί νά ἐξυμνοῦμε “τόν δι᾽ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν… καί παθόντα καί ταφέντα καί ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατά τάς Γραφάς”. Λατρεύοντας τόν Κύριο καί ὁμολογώντας τόν “ἀναστάσιμο εὐαγγελισμό” Του, ὅτι “ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται”.

Μέ αὐτήν τήν αἴσθηση καί πρός τήν ἀναλογική λατρευτική μίμηση (τῆς πράξεως καί τῆς προαιρέσεως) τῶν τετιμημένων Κηδευτῶν καί τῶν ἱερῶν Μυροφόρων τοῦ Κυρίου, θελήσαμε κι ἐφέτος νά ἐμπνεύσουμε ἁπλά καί λιτά τούς προσελθόντες Κληρικούς μας μέ τίς οἰκογένειές τους, τόν Καθηγούμενο καί τή Μοναστική Ἀδελφότητα καί τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές πού μετεῖχαν στό φετινό πανηγυρισμό τῆς ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων, στήν Ἱερά Μονή τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης Γουμενίσσης-Γρίβας.

Ἀφ᾽ ἑσπέρας τελέσαντες τόν πανηγυρικό Ἑσπερινό μέ Λιτή καί Ἀρτοκλασία.

Τό πρωΐ, τελέσαντες Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία στό (πρῶτο) Παρεκκλήσιο τῶν Μυροφόρων καἱ ὁρίσαντες Ἱερατικό συλλείτουργο στό Καθολικό τῆς Μονῆς, μέ λιτάνευση ἱεροῦ λειψάνου (ἀποτμήματος τῆς χειρός) τῆς ἁγίας μυροφόρου, ἰσαποστόλου και παρθένου Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς καί ἱ. λειψάνου (ἀποτμήματος τῆς κεφαλῆς) τοῦ ἁγίου Ραφαήλ, ἀρτοκλασία καί δεξίωση τῶν προσκυνητῶν πού εἶχαν κατακλύσει τό ναό.

Στούς πολυπληθεῖς προσελθόντες μιάν πολυδιδακτική ἀφύπνιση τοῦ ἁγνοτάτου ζήλου τῆς λατρειακῆς καινοποιοῦ ποιότητος καί “πιότητος” τῶν ἱερωτάτων Κηδευτῶν καί τῶν ἁγίων Μυροφόρων τοῦ Κυρίου προσέδιδαν τά πολλά παιδιά ἱερατικῶν καί ἄλλων οἰκογενειῶν πού μετεῖχαν ψάλλοντα καί ἱεροφοροῦντα στίς θεῖες λειτουργίες καί στή λιτάνευση.

†Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως & Πολυκάστρου Δημήτριος

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ