Γράφει η Δρ. Αλίκη Μαραβέλια
(Ελληνικόν Ινστιτούτον Αιγυπτιολογίας)

Με βαθυτάτη θλίψη γράφουμε αυτές τις γραμές, ως οιονεί θυμίαμα στην ιερά μνήμη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας, του και Αρχιεπισκόπου Κετίγνης, κυρού Αμφιλοχίου.

Η κοίμησή του μας γέμισε πένθος και οδύνη ... Το φωτεινό πέρασμά του από το επισκοπικό αξίωμα, η αναμόρφωση και αναγέννηση εκ των τεφρών της Ι. Μητροπόλεως Μαυροβουνίου, το πολυσχιδές και ακούραστο έργο του, η εγκαθίδρυση πλήθους Ιερών Μονών, η προσευχητική και φιλομόναχη διάθεσή του, ο εξαιρετικός χαρακτήρας του, η ευγένειά του, η εφραμογή της Ορθοδοξίας (έργω και λόγω), η ηδυτάτη μορφή του, η πηγαία αγάπη του κλήρου και του λαού της αδελφικής χώρας του Μαυροβουνίου προς το σεπτό του πρόσωπο, αλλά και η αστείρευτη αγάπη του για την Ελλάδα (στην οποία είχε υπηρετήσει ως κληρικός και όπου έχει αναρίθμητους/ες φίλους/ες) θα μείνουν όντως ανεξίτηλα!

Ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας και Αρχιεπί­σκοπος Κετίγνης (Mитрополит Црногорско–Приморски, Архиепископ Цетињ­ски), κυρός Αφιλόχιος, κατά κόσμον Χρίστος Ράντοβιτς (Ристо Радовић), γόνος παλαιάς αριστο­κρατικής οικογενείας του Μαυροβουνίου, γεννήθηκε στην Μοράτσα (Морача) τοῦ Μαυροβουνίου στις 7 Ιανουαρίου 1938.

Μετά την φοίτησή του στο Θεολογικό Σεμινάριο του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι, απεφοίτησε επιτυχώς εκ της Θεο­λογικής Σχολής Βελιγραδίου το 1962.

Το 1966 εκάρη Μοναχός εν Ελλάδι (Κεφαλ­ληνία). Πρεσβύτερος εχειροτονήθη το 1968. Στις 15 Ιουνίου 1973 ανεκηρύχθη Δι­δάκτωρ Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (τίτλος της Διδακτορικής Διατριβής του: Τὸ Μυστήριον τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐν τῇ Θεολογίᾳ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ). Στις 16 Ιουνίου 1985 εχειροτονήθη Επίσκοπος Βανάτου (Банат).

Στις 30 Δεκεμβρίου 1990 εξελέγη Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας.

Το έργο του, οι γνώσεις, η καλωσύνη, η ταπεινοφροσύνη, η φιλανθρωπία, η ορθόδοξη συνείδησή του, αλλά και οι δυσκολίες που αντιμε­τώπισε αδιαλείπτως (ιδίως κατά τον τελευταίο χρόνο με τις γνωστές προσπάθειες αποσχίσεως) είναι τω όντι και σημαντικά και μεγάλα.

Ιδιαίτερη αγάπη και ευλάβεια έτρεφε πρς την Αγία Οικογένεια των Ανακτοπαθοφόρων Νεομαρτύρων Ρομανώφ.

Η αρωγή και η αμέριστη συμπαράστασή του στην συγγραφή της Ι. Ακολουθίας προς την Αγία Αλίκη/Αλεξάνδρα Φ. Ρομάνοβα ήσαν καθοριστικές, η δε ευγνωμοσύνη μας μεγάλη!

Όταν λειτουργούσε, η αίσθηση της μεταρσιώσεως και της βαθυτάτης συμμετοχής του στο Μυστήριο της Θείας Ευχαρστίας ήσαν έκδηλες.

Όταν έλεγε στα ελληνικά το «Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ ... », η συγκίνηση ήταν ανείπωτη ...

Θεωρούμε ότι το «ουδείς αναντικατάστατος» πιθανότατα δεν μπορεί να εφαρμοσθεί στην περίπτωση του Σεβασμιωτάτου κυρού Αμφιλοχίου.

Το δυναμικό του και το έργο του στην Σερβική Εκκλησία είναι απαράμιλλα!

Ωστόσο, ο πολυεύσπλαγχνος Θεός πάντοτε ανοίγει νέες οδούς, ιδίως όταν εφαρμόζεται ακραιφνώς το δημοκρατικό ΣΥΝΟΔΙΚΟ πολίτευμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και η συλλογική λήψη αποφάσεων, διά του Παρακλήτου, όπως άλλως τε συμβαίνει στους κόλπους της Ορθοδόξου Σερβικής Εκκλησίας.

Εκφράζουμε τα ειλικρινή και θερμά μας συλλυπητήρια προς την Ορθόδοξη Σερβική Εκκλησία, ιδίως δε προς τον κλήρο και το χριστεπώνυμο πλήρωμα της θεοσώστου Επαρχίας Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας.

Θεωρούμε ότι ήδη ο αξέχαστος και αγαπητός Μητροπολίτης κυρός Αμφιλόχιος γεύεται την τρυφή του Παραδείσου, μαζί με τους Βασιλομάρτυρες Ρομανώφ, τον Άγιο Παΐσιο που υπεραγαπούσε και όλους τους Αγίους.

Αιωνία αυτού η μνήμη! Ες αεί ΑΞΙΟΣ!

© Copyright φωτογραφιών και κειμένου Δρ Αλίκη Μαραβέλια και Ε.Ι.Α. All rights reserved. Απαγορεύεται η αναδημοσίευσις και/ή η οιαδήποτε χρήσις χωρίς έγγραφη άδεια!